روزنگاری های دانشجویان تحقیقات آموزشی

سام وبلاگ خوبی دارید و مطالب بسیار مفیدی میزارید اما یه نقدی به همه دوستان این وبلاگ داشتم اینکه یه کم رابطه و حرف زدنهاتون رو با نامحرم کم کنید

سلام، واقعا شرمندمون کردین از این همه تعریف، بهرحال از حسن توجهتون ممنونم..

کاکو
هوش ، استعداد و توانایی ها ی شما به همه ی ما ثابت شده ودر مورد پشتکار تون شک نداریم
اگر غیر ازاین بود پیش ما چه کار می کردید؟
یه یا علی بگید و بلند شیدبه زندگی دوباره کنید حتما برای مسئله تون راه حل های جدید پیدا می کنید
شما چه بخواهید چه نخواهیدبه روح کارون گره خوردیدکاکو
به هر حال ما منتظر شیرینی عروسی شما هستیم
براتون موفقیت وروزهای پر ازشادی آرزومی کنم

سلام خانم جوینده ایشالا خدا از زبونت بشنوه

با سلا خدمت حاجی علی اکبر خودمون
حاجی کجایی که سیدت از دس رفت!!!!!!!

با سلا م خدمت مادر کلاس که خیلی هم احترامش واجبه، امیدوارم که روزای خوبی رو سپری کرده باشین و روزای بهتری در انتظارتون باشه
نه اختیار دارین چرا دعوا کنم اتفاقا بهترین تعبیر رو از حال و روز من کردین، من الان دقیقا اون کسیم که دارم تو دریای ناامیدی دست و پا میزنم، خیلی وقته که باخودم کلنجار میرم اما هر دفه متأسفانه نمیشه و یا شایدم خودم نمیخام!حالا شما سر نمازتون ماروهم فراموش نکنید امیدوارم که اگه یه ذره از اون اراده و پشتکار بچه های محله کارون تو وجود من باشه منو سر عقل بیاره!!!!!!!!

ممدجان خوفی!!!!!!!!!!!!!!!!!!
باز چندروز تنهات گذاشتیم قاطی کردی
مجبورم این هفته یه سر بیام پیشت ببینم دردت چیه
تا یار که را خواهد و میلش به که باشد

جناب برادر میری
سلام
اگر این همه غمگینی به خاطر مرگ مادر بزرگ عزیزتان است، به شما حق میدهم ، به نظر من برای از دست دادن مادر بزرگی که حتما خیلی هم عزیز بوده هر چه قدرناراحت باشید وعزاداری کنید حق دارید اما خواهش میکنم فقط برای ازدست دادن قسمتی از زندگی تون ناراحت باشید نه برای همه آن،(مثلا روزی یک ساعت به مادربزرگتان فکر کنید وبرای اوعزاداری کنید ولی فقط همان یک ساعت را) چون شماهنوز بخش بزرگتر زندگی راکه حتما بشارتی برای آینده تان است دارا هستید
باور نمی کنم شما به عنوان سمبل یک جوان درجه یک وبا استعداد وزاده ی سرزمین جنگ وپیروزی ، بچه محل کارون ، به این زودی با زندگی قهر کرده باشید؛ وبه جای روبرو شدن با مشکلات ناشی از این مصیبت ،مبارزه با آن ومدیریت شرایط ، در آستانه غرق شدن در دریای نا امیدی قرار گرفته باشید . من راببخشید شاید تعبیر آقای حمزه پور از من به عنوان مادر کلاس باعث شد جو مادر بودن مرا بگیرد واحساس کنم مسئله شما حتما متعلق به من نیز هست این گفتم که اگر خواستید بعد خوندنش کسی رادعوا کنید من نباشم

دستشو میگیری، نگرانت میشم

حال و روزم خوش نیست بی تو ناآرومم

اونکه پیشته عشقم حالییییییییشه

آقا محمد سنگین بزن میبینی که همچین دوا می کنه که نفهمی.... تا صب رو یک پا میرقصی ، دوا داره برادر دوا داره شوخی کردم البته ، زمان بهترین مرهمه حالا میبینی، برای بعضی ها کمتره واسه بعضی ها بیشتره